گزینه هایی برای باتری های قابل شارژ

طراحی دستگاه های قابل حمل تا حد زیادی به عملکرد باتری ها بستگی دارد.البته، شاخص کلیدی باتری، عمر مفید باتری است.در ظاهر، این فقط یک مشخصات ساده است، اما عوامل زیادی را شامل می شود، از جمله: بار سیستم (زمان منبع تغذیه جریان بار کامل، زمان منبع تغذیه برخی مدارها یا جریان میکرو آمپر)، راندمان برق، مدیریت توان سیستم، باتری نوع و حالت شارژ
علاوه بر اهمیت ویژه، تعامل بین این ویژگی ها می تواند احساسات کاربران نهایی را تقویت یا تضعیف کند.به طور کلی، زمانی که کاربران متوجه وجود باتری ها می شوند، همه چیز سخت تر می شود!طراحی خوب محصول نه باید به طور مکرر باتری را تعویض کند (مانند کنترل از راه دور تلویزیون)، و نه به طور مکرر باتری را شارژ کند (مسواک برقی)، به طوری که باتری از چشم کاربر ناپدید شود.از توجه کاربران به باتری با توجه به عملکرد دستگاه جلوگیری کنید.خواص شیمیایی باتری را انتخاب کنید
محدودیت متقابل بین باتری و سیستم اغلب در طراحی نادیده گرفته می شود.بسیار مهم است که اطمینان حاصل شود که ظرفیت باتری با نیازهای سیستم سازگار است.انواع باتری های رایج مورد استفاده عبارتند از: باتری قلیایی، باتری هیدرید فلز نیکل (NIMH) و باتری لیتیوم یون.آنها قابل تعویض نیستند و اکثر محصولات دارای روش انتخاب بهینه هستند.باتری‌های قلیایی باتری‌های قلیایی باتری‌های غیرقابل شارژ هستند (که بارها در تبلیغات باتری‌های عصرانه اخیر تاکید شده است)، اما نرخ و هزینه خود تخلیه بسیار پایینی دارند (بدون نیاز به شارژر یا پریز برق AC).برای کاربردهایی با مصرف انرژی کم، باتری قلیایی انتخاب خوبی خواهد بود، اما باید به طور معقول از آن استفاده کرد.جریان ساکن یا جریان خواب باید بسیار کم باشد.یک تصور اشتباه رایج در طراحی این است که فقط بر کارایی کار تمرکز می کند و افت جریان را در حالت "خاموش" یا "خواب" نادیده می گیرد، حتی اگر از باتری μ مصرف شود جریان نیز منجر به تعویض مکرر باتری می شود.اکنون در بسیاری از طرح ها به جای کلیدهای مکانیکی از کلیدهای نرم استفاده می شود (سوئیچ های مکانیکی می توانند باتری را به طور کامل جدا کنند) اما این سوء تفاهم در طراحی نسبت به چند سال پیش رایج تر است.باتری قابل شارژ زمانی که بار برای باتری قلیایی بیش از حد بزرگ است، لازم است باتری قابل شارژ را انتخاب کنید که به حالت استاندارد برای محصولات قابل حمل مانند رایانه نوت بوک، PDA و تلفن همراه تبدیل شده است.باتری های قابل شارژ باید تا حد امکان کمتر باعث ایجاد مزاحمت برای کاربران شوند، که می تواند باعث ترویج استفاده از محصول شود، حداقل عملکرد محصول را کاهش ندهد.
دو گزینه برای باتری های قابل شارژ وجود دارد: باتری های نیکل هیدرید فلزی یا باتری های لیتیوم یون.مدار شارژر باتری لیتیوم یون تلفن همراه
هنگامی که از باتری Ni-ion استفاده می شود، هزینه باتری Ni-ion نسبت به باتری معمولی حساس تر می شود.این مشکل برای محصولات ارزان قیمتی که فاقد طراحی پیچیده شارژ هستند اهمیت بیشتری دارد، زیرا باتری های NiMH برای فرآیند شارژ کامل و تخلیه کامل مناسب هستند.این بیشتر برای محصولاتی مناسب است که اغلب انرژی الکتریکی آنها تمام می شود، مانند ابزارهای الکتریکی.یکی دیگر از کاربردهای مناسب برای باتری های NiMH، تعویض باتری های قلیایی است.وقتی انرژی باتری تمام شد، باتری را از دستگاه خارج کنید و سپس باتری را توسط یک شارژر خارجی شارژ کنید.این نوع کاربرد در دوربین های دیجیتال رایج است، اما نیاز به مداخله مکرر کاربران دارد.بسیاری از محصولات قابل حمل با وضعیت فوق متفاوت هستند.PDA و تلفن های همراه باید به طور مرتب شارژ شوند، اما آنها فقط گاهی اوقات برق مصرف می کنند.باتری های لیتیوم یونی بهترین انتخاب برای این محصولات هستند.این باتری علاوه بر چگالی وزن، دو مزیت مهم نیز دارد: سرعت تخلیه خود کم و عدم محدودیت در تخلیه شارژ کوتاه مدت.مصرف کنندگان نیازی به در نظر گرفتن مشکل "مدیریت باتری" ندارند که استفاده از محصولات را ساده می کند.